Ik zie overal mogelijkheden

Sinds ik heel bewust zo frugal mogelijk wil leven ben ik een regelrechte hamster geworden.
Niet alleen wat betreft voedsel, want de kasten en koelkast leegeten alvorens weer aan te vullen is nog steeds de allerzuinigste manier van eten.
Maar ik zie overal mogelijkheden.
Zie ik een leuk inpakpapiertje hangen bij een supermarkt?
Dan neem ik daar wat van. Geen enkele moeite mee. Ik geef tenslotte net zo braaf mijn geld aan de kassa af voor een pondje kaas, als voor een geurkaars voor buurvrouw d'r verjaardag. En wat heb ik daar al vaak plezier van gehad! Op de meest onverwachte momenten. Ik neem natuurlijk geen meters mee, da's flauw en bekrompen.
Soms maak best een leuk winstje als ik op een buurt-rommelmarktje wat op de kop tik en het dan weer verkoop via MP, maar soms blijf ik er ook mee zitten. (een hobbietje van zoonlief en mij)

Ik heb bijvoorbeeld gedacht dat een koffiepot en botervloot van Villeroy en Boch uit de jaren '50 met de afbeelding van de Westertoren en het Paleis op de Dam erop, zo zou zijn verkocht aan een liefhebber.
Nou fout dus. Ik raak 'm niet kwijt.
Maar ik pieker er niet over om 'm naar de kringloop te doen.
Ik weet nu al dat ik er in het voorjaar een pak koffie, een zelfgebakken cake, en een bos tulpen bij doe en dat als verjaardagscadeau verpak voor mijn in Amsterdam geboren en getogen schoonzusje.
Hetzelfde geldt voor een ontbijtkoekblik. (ja ze bestaan) Schattig rood met witte margrietjes erop. Geen interesse...nobody. Dus die gaat ook in het voorjaar met een rij witte viooltjes erin mee op de verjaardag naar de buurvrouw.
Op mijn werk willen ze de melk van de dag van vandaag niet meer drinken. KUL!! Ik neem dat  nog ongeopende pak dus gewoon mee en ik ruik, kijk en proef of de melk goed is. De houdbaarheidsdatum is namelijk een richtlijn, geen wet van Meden en Perzen. Gebruik je verstand denk ik dan.
Een groente in de aanbieding? Dan eet ik die vaker die week. Als stampje, roerbakje of gewoon met een good old aardappeltje.
De papierbak naast het kopieerapparaat zit altijd stampvol met exemplaren die de toets niet hebben doorstaan. De achterkant is nog hagelwit.
Ik vind het bijna een beetje lekker, om een stuk of wat in gelijke stukjes te knippen en hup een nietje in de bovenhoek en klaar is mijn zoveelste boodschappenlijstjes-blok en er prijkt er ook eentje op mijn bureau om het zoveelste telefoonnummer op te krabbelen of wat dan ook.
Al die idiote gele plakmemo's zijn hartstikke overbodig.
(Vertrouwelijke stuff gaat in den versnipperaar, dussss)
Ik lees veel over opruimwoede en hoe bevrijdend dat is. Is het ook. Niemand wordt gelukkiger van een verstikkende zooi. Maar ik kan dus niet al the way gaan in deze.
Ik ben toch een hamster en ik ruik en snuffel mogelijkheden en snor dingen op. Ik fröbel en knutsel en brei mijn cadeautjes en ik heb er een inmens plezier aan als ik mijn boodschapjes zomaar eens bijna voor niks heb gedaan door een kortingsbonnetje, aanbiedinkje of dat idioot gegroeide zakje paprika's van de markt voor 'n eurootje.
Ja ik kan er niet omheen, Het woordje GRATIS heeft op mij een enorme aantrekkingskracht en dan denk ik net zo lang na tot ik een toepassing voor weet. Ook al duurt dat soms nog máánden....
P.s. het ontbijtkoekblik is n.a.v. dit logje verkocht....

De koffiepot en de botervloot!!!