Weet je wat me opvalt? Dat als ik globaal kijk naar de blogs en mensen om mij heen die bewust willen leven van een klein budget,dat ze iets gemeen hebben.
Met willen bedoel ik niet alleen omdat er feitelijk wel genoeg geld is, maar ook omdat je anders eenvoudigweg niet rond komt. De 'willers' zijn mensen die iets hebben met de oude waarden. Met de warme dingen van vroeger, met het koesteren van klein geluk en eenvoud zien als een schat die je zélf oppoetst tot een zachte gloed die je leven verwarmd.
Omgekeerd valt me ook op. Dat mensen die gedwongen worden om van een klein budget te moeten leven en dat als zeer beknellend ervaren, daar niet gelukkiger van worden, maar vooal niet gelukkiger van leven.
Ik generaliseer nu enorm. Dat besef ik. Maar ik word nog veel erger...
Laat ik eerlijk zijn, op het gevaar af dat ik in een volgend blogje diep door het stof moet.
Ik herken deze mensen.
Ze zien er over het algemeen bozig uit. Verontwaardigd of onverschillig.
In hun karren ligt voedsel dat varieert van chips, het allergoedkoopste varkens en kippen-vlees tot kant en klare pakjes, zakjes en potten met saus. Verder, koek, snoep en limonade of bierblikjes/wijn in pakken.
Witte broden en kadetten, voorverpakt vleeswaar dat veel te rood, rose of wit is.
Verder doen de grootverpakkingen nep-marsen,snickers en twixen het ook goed in deze karren.
Verse groenten worden gemeden en ingeruild voor potten poederkoffiemelk en plastic flessen met yokidrink, rose en oranje...aardbei/perzik.
Bij de kassa komt er toch nog een bedrag van €30.00 tevoorschijn, maar daar kan je dan ook even mee toe.
Men is vaak overmatig dik of juist spin mager, op het uitgeteerde af, gekleed in synthetisch lycra en nog wel eens gehuld in iets met een nepbontje dat is gaan vervilten aan de randen, verder natuurlijk voorzien van een geverfde haardos en óf geen make-up óf heel veel make-up. Bij de kassa wordt er nog even gegraaid in de pakjes shag en sigaretten, met namen en verpakkingen die bijna lijken op de duurdere merken nicotinetroep, alleen 2 euro goedkoper en met minstens voor 4 euro aan nog meer kankerverwekkende stoffen.
Zo dat is er uit.
Hoe kan het dat de ene club van €30.00 blij wordt met wat er aan groenten, al dan niet vlees/vis en andere ingrediënten om je huishoudentje weer mee te runnen is gescoord? En de andere groep zichtbaar lijdt onder de altijd te lege portemonnee?
Het is je instelling, je achtergrond, je weet misschien niet beter.. denk ik dan. Wie ben ik? Maar dat denk ik dan nou eenmaal. We staan in dezelfde winkel tenslotte...sterker nog, in dezelfde rij.
Door het lezen en volgen van blogs, door het zien groeien van het beschikbare geld op je rekening, het slinken van de hypotheek en bovenal door een bevrijd en ontspannen gevoel niet meer mee te rennen in de rat-race van onze dwingende maatschappij, waarin ik mij voorheen wel eens kopje onder voelde gaan, ben ik bewust geworden van wat ik doe, wat ik koop, wat ik eet en vooral vóór al deze dingen ook het woordje NIET te zetten met grote regelmaat van de klok.
Er komt een moment van herwaardering van wat je een goed gevoel geeft. Wat belangrijk is. Wat er toe doet. Niet met samengeknepen billen je huishoudboekje moeten bijhouden, maar niet méér hoeven en niet méér willlen vanuit jezelf. Genoeg is genoeg.
Ik voel mij niet boven de mensen staan die ik beschrijf in dit best wel pittige stukje. Want ik schrijf het wel hard neer, dat weet ik ook wel.
Maar ik vraag mij af hoe je deze bevolkingsgroep zou kunnen bereiken. Ooit. Want met de nieuwe ophanden zijnde crisis en de steeds nijpender wordende economische reikwijdte zal juist deze groep mensen er weer het hardst eronder lijden.
Ik kan wel blijven kneuteren in mijn eigen knusse leventje vol met romantiek uit vervlogen dagen, maar als je daar nou helemaal niet van houdt? Als je dat totaal wereldvreemd is?
Ik heb er geen pasklaar antwoord op, maar het houdt me wel bezig.
Hoe lang duurt het nog voor de tendens omslaat en er weer naar de eenvoudige waarden van het leven als een reddend concept zal worden gekeken?
Fijn om dit te lezen... en zo herkenbaar...
BeantwoordenVerwijderenIk heb ergens op internet ooit eens een actie geplaatst waarbij deze bevolkingsgroep van mij een gratis wandeling kreeg aangeboden om GRATIS vitaminerijk voedsel uit de natuur te leren gebruiken (Lees hier kruiden en planten die in je omgeving groeien). Weet je hoeveel reacties ik heb gehad? 0 (NUL)...
Het geeft je te denken he? Wij kunnen er hier thuis uren over filosoferen.
Wat jij schrijft,is hier ook wel eens onderwerp van gesprek.Het valt me bv op met bramen plukken,dat het vaak oudere mensen,zoals ik zijn. Die het voor hun plezier doen of uit een gevoel van"de natuur heeft het en zonde om te laten rotten."Ik denk,dat veel mensen nog zo weinig over gezonde en ook goedkope voeding weten,laat staan het kopen.Bovendien is de voordelige verleiding volop aanwezig in de supermarkt.Misschien zou onderwijs een aanzet kunnen geven. Hoewel ik me afvraag ,hoeveel leerlingen,die bij mij "budget-koken"leerden nog aan de peulvruchten,wortel of koolsalade zitten. Groeten Izerina
BeantwoordenVerwijderenJe stukje heeft tegenstrijdige gevoelens bij me opgewekt;
BeantwoordenVerwijderenJe trekt het heel erg in wij-zij en daar heb ik een hekel aan. Zij zijn dan een soort tokkies, die overal schijt aan hebben en alleen maar ontevreden zijn en mopperen. Wij; kreatieve mensen die pas weten te waarderen wat waardevol is in het leven. Hoewel er zeker zulke mensen zijn, is het me te algemeen. Ik lees de Consumindermijmeringen van Annemiek van Deurssen en heb daar grote bewondering voor; zij doet er wat aan; ze zorgt dat in de steek gelaten mensen spullen krijgen en hulp bij het met instanties omgaan, leren budgetteren, tuinieren/goedkoop koken/ van weinig iets maken. Dat leer je niet op school, helaas. Dat "ze "niet zouden willen, is iets wat niet algemeen opgaat. Net zomin als dat bewustere mensen het zoveel beter doen, want ook bij middeninkomens zijn er veel schulden. Je hebt met sommige dingen wel gelijk, maar het is niet terecht om het zo te veralgemeniseren.
Deels is het desinteresse van veel mensen, of gemakzucht. Alles is toch te koop? Dus waarom zou je moeite doen en bessen gaan plukken of hazelnoten als de nep borrelnoten 1 euro per zakje zijn? Die mensen waarderen de echte smaken vaak niet, zo vond mijn ex schoonmoeder mijn gezonde zelfgebakken brood niet lekker. Ze had liever klef fabrieksbrood van de Aldi, tja...
BeantwoordenVerwijderenNostalgische gevoelens kent niet iedereen, minder geld te besteden hebben wordt toch vaak gezien als armoede en dat hoeft helemaal niet. Dat het als armoede wordt ervaren komt vaak omdat men niet mee kan doen met de gevestigde normen (flatscreen TV, het nieuwste mobieltje, elke dag vlees op tafel, krat bier in de kast, op vakantie met het vliegtuig enz)Met weinig geld moet je vindingrijk zijn en daar ontbreekt het bepaalde mensen gewoon aan.
Ik moest wel lachen om je omschrijving en typering van 'bepaalde mensen'. Ik vind het ook altijd leuk om in supermarktkarretjes te kijken, het zegt zo veel over de mens er achter.
Wat ik zelf vooral niet begrijp is dat er dan zoveel snoepgoed en tabak meegaat naar de kassa. Mensen, laat dat liggen en koop gezonde verse groentes, vis, vlees. Dan hoef je die goedkope vette dingen niet te eten en voel je je beter. Zucht....
BeantwoordenVerwijderenNou, hier maak je geen vrienden mee :-).
BeantwoordenVerwijderenMaar ook ik ben die mening toegedaan. Vaak is het 'ik mag toch wel iets?'.
Er zijn overigens ook mensen die wel iets meer te besteden hebben en hetzelfde eetgedrag vertonen: niet iedereen - arm of rijk - is geïnteresseerd in zelfgemaakt brood, zeep, vlierbessensiroop e.d. En dat zal altijd zo blijven. Zegt de één nee, dan zegt er altijd wel een die ja zegt, waar het ook over gaat.
Groet,
Joke
wow, marion
BeantwoordenVerwijderenDe grote lijnen herken ik wel, maar ik krijg het ook wel eens benauwd in onze natuurwinkels. Wat een sjaggerijn vind je daar. Een soort angst voor geur-en kleurstoffen die ik ook weer overdreven vind. Men neemt het leven en zichzelf daar zo vreselijk serieus. Zo, heb ik ook iets generaliserends gezegd!:)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Jacq.
Ik moest af en toe wel even lachen! Ik denk dat er nog een belangrijk onderscheid is: de 'willers' (en daar schaar ik mezelf ook maar onder) hebben het gevoel dat ze zelf de touwtjes in handen nemen en onafhankelijk(er) worden door zo te leven, terwijl de 'moeters' vaak het idee hebben dat ze door anderen (of door de wereld) gedwongen worden om zo te leven, alsof het ze overkomt. Als ik bij die tweede groep hoorde, zou ik misschien ook een stuk zuurder kijken.
BeantwoordenVerwijderenLekker spicy en met humor geschreven hoor. De reacties zullen wel niet van de lucht zijn.Haha!
BeantwoordenVerwijderenMaar het is wel een waarheid als een koe. Dit is gewoon wat je ziet en wat héél veel mensen denken en nooit hardop zullen zeggen. Je steekt wel je nek uit.
Vind ik leuk.
Groetjes uit de casa!
tja, wat moet ik erop zeggen? Je kijkt van het ene uiterste naar het andere. Hoe zit het dan met die grote groep mensen waartoe ik mezelf reken? Mensen die gedwongen moeten budgetteren? Mensen die binnen hun budget proberen om er het beste van te maken? Mensen die proberen om zo gezond mogelijk te eten, maar ook ervan genieten om op zijn tijd eens wat "luxe" aan hun gezin te geven zoals een wijntje,biertje of wat snoeperij (chocolade,snack)
BeantwoordenVerwijderenDie mensen herken ik niet in jouw bericht. Tuurlijk de uitersten bestaan ook en zijn natuurlijk makkelijker te herkennen. Maar niet alles is zwart of wit.
Niet alles is zo zwart of wit als je schetst. heb je met deze mensen gesproken? Of alleen aan hun boodschappen karretje of hun gezicht af kunnen lezen dat ze niet rond kunnen komen en dat dat komt van dat volle karretje? Ken je hun verhaal, de achtergrond? Waarom kijken deze mensen zo sjagerijnig? Weet je zeker dat dat komt van de dingen die je schetst? Iets minder ego, iets meer accepteren dat het ook gewoon is zoals het is. Overigens kom ik vaak bij Appie, lopen best wel wat rijke mensen rond, die kijken ook vaak sjacherijnig. Lastig hoor om zo maar een oordeel te vormen en dat als waarheid te zien. Overdrijving benadrukt de essentie misschien, maar ik zie erg vaak dit soort reacties op blogs; kijk eens hoe goed ik het doe, zij (wie zij zijn weet ik niet, ik ken ze niet) doen het(wat het is weet ik ook niet, is daar een standaard of wetboek van?)niet goed... Weet je dat eigenlijk wel zo zeker? Generaliseren is o zo makkelijk, met het vingertje wijzen ook. Ik kan me dan ook aansluiten bij de reacties van Ella en Vlasje en Jacq:) Jammer dat je het zo hebt geschetst!
BeantwoordenVerwijderenNiet alles is zwart of wit, dat wordt toch ook helemaal niet beweerd? In een oude Genoeg las ik gisteren een stukje over de mensen die jij beschrijft. Ook mensen die weinig hebben willen meedoen, maar dan met de mensen die wel geld hebben. Omdat gedwongen met minder doen veel vervelender is dan vrijwillig.
BeantwoordenVerwijderenMensen weten vaak niet 'beter'. Dat klinkt denigrerend en zo bedoel ik het niet. Mensen die elk seizoen denken dat ze nieuwe meubels en kleren nodig hebben, weten ook niet 'beter' omdat iedereen om ze heen zo is.
Als mensen om je heen redeneren dat gezond eten duur is, dat het leven oneerlijk is en dat je nooit een kwartje kan worden, dan denk je dat uiteindelijk ook en gedraag je je ernaar. Denk ik.
Vandaag haalden we even brood bij de Aldi. Achter ons drie jonge dikke vrouwen. Haalden energiedrank, wafels en milkshake. 'Als je eenmaal dik bent dan ken het geen kwaad meer' en 'je leeft maar een keer, je moet gewoon genieten' hoorde ik. Ze keken echter wel sjacho en zagen er ziekelijk uit. Bij het ene meisje hing d'r blote buik wel 10 cm over d'r broekband.
Ik denk niet dat ze genieten van hun voorkomen en van het eten dat ze naar binnen gingen werken. Maar vaak zitten die mensen van generatie op generatie in het zelfde kringetje en komen er ook moeilijk uit....
En dan ga je niet opeens bedenken: in plaats van koek en snoep, neem ik alleen nog maar thee en water en in plaats van friet eet ik bonen en verse groenten!
Zulke veranderingen zijn voor de 'goed geinformeerde' / hoger opgeleide mensen net zo moeilijk, om buiten het eigen kringetje te denken.
Kan me wel deels vinden in het beeld dat je schetst maar daarentegen vind ik de aldi in een 'achterstandsbuurt' vaak gezelliger om boodschappen te doen dan in zo'n blanke albert heijn...
Maar goed, daar ging het niet om in de eerste plaats... Toch is het niet zo simpel als 'gewoon effe wat anders denken'. Dat denk ik dus.
Help, ook ik ben dik, maar ik stop me echt niet vol met allelei troep en heb ik ook nooit gedaan ook. Wel eten wij hier gezond, maken we ons eten zelf en bakken we af en toe eens iets lekkers voor bij de koffie.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat wanneer je niet gedwongen bent te consuminderen het leven een stuk makkelijker is. Ik heb in mijn omgeving ook mensen, die van veel minder rond moeten komen en andere keuzes maken dan ik, maar wie ben ik om daar commentaar op te geven. Ik heb ook mijn eigenaardigheden en het is een kunst om iedereen in zijn waarde te laten. Gr. LZV
Zooo, gooi jij even een knuppel in het hoenderhok! Geweldig, wat een stukje! Je merkt in ieder geval dat het mensen bezig houdt.
BeantwoordenVerwijderenTuurlijk is het nooit zwart of wit maar.... het is wel bewezen dat we met z'n allen steeds dikker worden. En dat komt ergens door. Ik ben op dit moment het boek "Laat je niet volvreten" aan het lezen. Niet omdat ik zelf te dik ben maar omdat het me boeit. Waarom grijpen we telkens weer naar die bewerkte voedingsmiddelen, waarom is dat zo makkelijk? Ik heb het boek nog niet uit maar ik zal er nog wel eens een blogje over schrijven.
Wat in ieder geval wel zo is dat ongezond eten erg makkelijk verkrijgbaar is, dat je er met een bepaald budget meer van kan kopen dan van gezonde dingen zonder er veel moeite voor te moeten doen. Want dat moet je natuurlijk wel met groente en fruit en andere onbewerkte voeding: je moet er zelf nog wat van maken, het is niet kant-en-klaar. Ik ben bang dat we toch een beetje naar de Amerikaanse eetcultuur aan het afglijden zijn: veel, snel en makkelijk weg te happen.
En nogmaals: ik vond je blogje geweldig! Het zet meer mensen aan het denken dan wanneer je iets heel genuanceerd opschrijft.
Ik heb wel het gevoel dat steeds meer mensen al anders gaan denken, en dat er al een behoorlijk omslag in het denken is. Kijk alleen maar eens naar alle consuminderblogs!
BeantwoordenVerwijderenEen groot deel is echt onwetendheid, niet nadenken. We krijgen geen goede voorbeelden op tv, in de reclames, op scholen. ("Alle" kinderen hebben bijv. pakjes drinken, pakjes koeken.)De overheid gaat toch niet waarschuwen tegen het gevaar van supermarkten?? Dan ligt de economie helemaal plat? Ze willen helemaal niet dat we duurzaam en zuinig leven!
BeantwoordenVerwijderenEn daarnaast komt nog het verslavende. Suiker (en eten ook) is echt verslavend voor veel mensen. Ik kan er van mee praten. De wil is er altijd, het gevecht dus ook en niet iedereen is in staat dat gevecht te winnen of een ander pad te kiezen.
En overal waar je komt is eten. Echt overal. Constant aan verleidingen bloot staan is lastig. En misschien omdat er zoveel is wordt het "zo gewoon" om altijd maar weer te eten?
Ik weet het niet, ik denk.. supermarkten sluiten, te veel gif te koop. Ik ben wel heel blij dat mijn knop om is en hoop dat er nog velen volgen. Ik praat er genoeg over. ;)
Het idee van arm zijn en dan geld uitgeven aan wat niet strikt noodzakelijk is, is niet iets wat stamt uit de tijden van overvloed. Het werd al beschreven door de Britse zeer geengageerde schrijver George Orwell, in de jaren 30.
BeantwoordenVerwijderenOm me heen zie ik mensen die het goed tot zeer goed hebben, maar net een paar straatjes verderop gezinnen die van generatie op generatie sappelen met uitkering en wat erbij beunen, of niet. Laagopgeleid, jong roken, drinken en zwanger (en dan blijven roken, drinken). Als je in je familie en vriendenkring dat voorbeeld krijgt, van de mensen die je lief zijn, dan valt het voorbeeld van leraren etc denk ik gewoon weg.
'k Heb zelf een gezin proberen te helpen met schulden en ook daar was het inzicht er gewoon niet. Ze gingen de ene week naar de Mac en de week daarna hadden ze geen geld meer en leenden dan van pa en ma. Dat was een bedrag van 50 euro, maar toen ik de bon bekeek waar ze dat aan hadden uitgegeven, was de helft ervan uitgegeven aan sigaretten, drank, koek en snoep. 'k Ben er een half jaar geweest, maar het inzicht kwam pas heeeel langzaam. De laatste keer dat ik er was hadden ze toch hun vakantie maar geannuleerd, want er was geen geld voor. 'k Vond het best moeilijk om dat te zien. Ze hadden een hoog inkomen, toch veel schulden, kregen voedsel van de voedselbank, geld van schoonouders. Zelf hebben we weinig te besteden, maar redden ons zelf. Het voelde aan de ene kant oneerlijk: als je maar schulden maakt (door echt onzinaankopen in hun geval) krijg je van alle kanten hulp. Probeer je er wat van te maken en red je je zelf, dan sta je er alleen voor. Aan de andere kant was ik ook superdankbaar dat we het zelf kunnen redden en tevreden zijn met wat we hebben (bij hun was er zoveel ontevredenheid). Ik denk dat het inzicht wel of niet hebben ook een gift is en niet een verdienste. Je kunt er wel aan werken, maar het is voor de een moeilijker als voor de ander. De vrouw van het betreffende gezin kocht als ze zich rot voelde voor wel 40 euro aan plantjes voor de tuin. Ik zei dat ik mezelf ook weleens tracteerde, maar dat ik dan twee mooie plantjes kocht, voor een euro en dat ik dan ook heel blij was. Ze keek me toen aan vol ongeloof! Ze kwam gewoon niet op het idee dat dat ook kon.
BeantwoordenVerwijderen'k Heb er zelf veel van geleerd en ben meer tevreden dan ooit met ons eigen bestaan van weinig geld maar toch kunnen rondkomen. Ik zou er in de toekomst ook heel graag wat mee doen om anderen te helpen.
@Wendy, dit heb je heel goed omschreven:) Ik ben moest door inkomensachteruitgang behoorlijk gaan minderen in de uitgaven,maar dat viel en valt af en toe niet altijd alleen maar mee. Ik ben hoger opgeleid, dus dat zegt ook niet alles. Ik weet sinds gisteren hoe het komt dat ik mijn gedrag niet zomaar kon veranderen:) Door een training die ik doe kom ik er achter hoe dit biologisch in elkaar steekt en krijg ik oefeningen om hier anders mee om te gaan. Ik zal er eens over bloggen. Ik weet wel dat het alleen maar makkelijker voor mij gaat worden. Maar het simpele; je moet het gewoon doen, het is dom dat je het niet doet, ik kan het toch ook, is erg kort door de bocht. Heus, ik heb hier echt in moeten vechten om dit onder de knie te krijgen. Het ligt niet zo simpel allemaal als het in de eerste instantie lijkt. Met daarnaast mensen die echt niet weten dat het anders kán! Als je niet weet dat melk bv uit een koe komt, tja en aardappels echt eerst ergens moeten groeien.
BeantwoordenVerwijderenEn daarnaast; het romantiseren van vroeger is ook een beetje raar. Alsof iedereen vroeger zijn haar eigen brood bakte, groentes verbouwde etc. Ik lees nu het pauperparadijs, echt over vroeger daar krijg je wel een heel ander beeld van deze mensen destijds. Vroeger wordt vaak wat geromantiseerd, maar vroeger gaat vaak niet zoals wij het in gedachten hebben.
Goede interessante discussie. Alles is zo'n beetje algezegd. Behalve één ding, een hardnekkig misverstand. Het misverstand dat verse groenten, fruit en volkoren brood duurder is dan pakjes, blikjes of wit brood. Dat is gewoon niet waar. Gezond eten is niet duurder dan ongezond eten, behalve als je voor biologische producten kiest, waarvan het maar de vraag is of ze zoveel gezonder zijn.
BeantwoordenVerwijderen