Hoe ze aan je emailadres komen is praktisch niet te achterhalen, maar regelmatig word ik getrakteerd op spam. Ook nu weer. En wel van een of andere malloot die mij replica's wil aansmeren.
![]()
Tassen, horloges, schoenen...Louis Vuitton, Gucci, Chanel.
Ik heb niks met merken en al helemaal niet met die van meneer Vuitton die het heeft bestaan om in zijn werkbare leven een foeilelijke krabbel te maken en dat vervolgens als een dolgedraaide stempelmachine overal OVERAL op de knallen.
Gekken en dwazen schrijven hun namen op ruiten en glazen.
Oud gezegde...
Het is inmiddels wel een grote grap geworden in merkenland, dat als je met een 'echte' Vuitton, Gucci of Chanel flaneert dat geen hond je geloofd.
En zeker niet als je je er op Schiphol mee durft te vertonen!
Net goed.
De vakantietijd breekt binnenkort in alle hevigheid weer aan en op de stranden van de costa's, de lago's magiores en de eilandengroepen in zonnige wateren worden er dan weer hele manden met prularia door straatarme gitzwarte mannen aan het toeristisch publiek opgedrongen.
Ik weet niet wie er zieliger is.
De toerist die er toch eentje koopt om thuis de zaak op te leuken met een faker. De Angolees, Nigeriaan of Zimbabwaan die met dit werk wat centen probeert te maken of de vakantieganger die hier niet van gediend is en dezelfde ergenis bij deze opdringerigheid voelt als van een lastige bromvlieg. Hoe dan ook het wordt er niet fraaier op.
Begrijpen doe ik het echt niet. Dat je zogenaamde kwaliteitsmerk-stuff voor idioot hoge prijzen aanschaft. Een tas van honderden euro's, schoenen die een maandsalaris kosten en horloges terwaarde van een bedrag waar je een kind in Afrika van kan laten afstuderen. Je moet je kapot schamen.
Waarom zijn die spullen zoveel beter als de 'gewone' spullen?
En waarom wil men na een tijdje toch weer nieuwe spullen? Terwijl de merk-spullen kwalitatief zo goed heten te zijn dat je ze aan je achterkleinkinderen nog als erfenis cadeau zou kunnen doen?
Mensen zijn gek als ze zich zo in de luren laten leggen. Een chronisch gebrek aan werkelijke persoonlijkheid en eigenwaarde. Ik durf dat hardop te roepen.
Ik ben helemaal voor een duurzame aanschaf van je spulletjes en je mag best oog hebben voor mooi ontwerp... maar in godsnaam géén Vuitton!!! Arghh!
Ik heb niks met merken en al helemaal niet met die van meneer Vuitton die het heeft bestaan om in zijn werkbare leven een foeilelijke krabbel te maken en dat vervolgens als een dolgedraaide stempelmachine overal OVERAL op de knallen.
Gekken en dwazen schrijven hun namen op ruiten en glazen.
Oud gezegde...
Het is inmiddels wel een grote grap geworden in merkenland, dat als je met een 'echte' Vuitton, Gucci of Chanel flaneert dat geen hond je geloofd.
En zeker niet als je je er op Schiphol mee durft te vertonen!
Net goed.
De vakantietijd breekt binnenkort in alle hevigheid weer aan en op de stranden van de costa's, de lago's magiores en de eilandengroepen in zonnige wateren worden er dan weer hele manden met prularia door straatarme gitzwarte mannen aan het toeristisch publiek opgedrongen.
Ik weet niet wie er zieliger is.
De toerist die er toch eentje koopt om thuis de zaak op te leuken met een faker. De Angolees, Nigeriaan of Zimbabwaan die met dit werk wat centen probeert te maken of de vakantieganger die hier niet van gediend is en dezelfde ergenis bij deze opdringerigheid voelt als van een lastige bromvlieg. Hoe dan ook het wordt er niet fraaier op.
Begrijpen doe ik het echt niet. Dat je zogenaamde kwaliteitsmerk-stuff voor idioot hoge prijzen aanschaft. Een tas van honderden euro's, schoenen die een maandsalaris kosten en horloges terwaarde van een bedrag waar je een kind in Afrika van kan laten afstuderen. Je moet je kapot schamen.
Waarom zijn die spullen zoveel beter als de 'gewone' spullen?
En waarom wil men na een tijdje toch weer nieuwe spullen? Terwijl de merk-spullen kwalitatief zo goed heten te zijn dat je ze aan je achterkleinkinderen nog als erfenis cadeau zou kunnen doen?
Mensen zijn gek als ze zich zo in de luren laten leggen. Een chronisch gebrek aan werkelijke persoonlijkheid en eigenwaarde. Ik durf dat hardop te roepen.
Ik ben helemaal voor een duurzame aanschaf van je spulletjes en je mag best oog hebben voor mooi ontwerp... maar in godsnaam géén Vuitton!!! Arghh!
Vuitton en Burberry golden ooit als middelbare Gooise dames merken.... Ach, wat zegt het feit dat je misschien zoveel geld hebt dat je je die peperdure zooi kunt aanschaffen. die ook nog eens gemaakt wordt door Indische en Chinese slaafkinderen?
BeantwoordenVerwijderenHet interesseert mij niet of het een naam heeft, maar of ik het mooi, praktisch en liefst duurzaam en betaalbaar vindt. Wie indruk wil maken met neppers is echt een sielig geval en wie het als geintje doet, heeft een verkeerd gevoel voor humor.
Al lezend zit ik breed te grijnzen.Hoe zou de economie er uit zien,als we allemaal deze nuchterheid (en zelfvertrouwen)hadden ? Groeten Izerina
BeantwoordenVerwijderenIk ben eens in Ierland geweest en de meeste dames daar interesseert het echt geen drol hoe ze er uit zien. Relaxed volkje met gevoel voor humor en ze maken ook nog eens prachtige muziek :)
BeantwoordenVerwijderenJe omschrijft het erg goed ja. Ik kan er altijd wel om lachen. Een maand lang brood met pindakaas eten en in het rood staan omdat je denkt dat JIJ die tas zo mooi vindt, haha.
BeantwoordenVerwijderenMaar verderrrr ben je helemaal jezelf en een heel toffe succesvolle en vooral onafhankelijke vrouw :)
Een hele mep geld betalen om vervolgens reclame te kunnen maken, lijkt me echt van de gekke. Vooral heel erg bij merken zoals Gaastra. Ik doe er niet aan mee. Gr. LZV
BeantwoordenVerwijderenVuitton vind ik ook niet echt mooi, maar ik heb wel een aantal dure spullen in mijn kast hangen die van beduidend betere kwaliteit zijn dan H&M-etjes of C&A-tjes. Aangezien mijn smaak niet met het seizoen wisselt (en mijn maat gelukkig ook niet), heb ik daar jaren plezier van. Als het geen duur merk zou zijn, maar dezelfde kwaliteit, had ik het ook gekocht. Alleen dat is helaas niet altijd zo. Andersom is het ook zo dat dure merken natuurlijk niet altijd kwaliteit leveren.
BeantwoordenVerwijderenDat heeft voor mij dus niets te maken met eigenwaarde of weet ik veel wat, maar alles met de wens om 1) te kunnen genieten van de 'weinige' spullen die ik heb en 2) kwaliteit te hebben (= duurzaam en zie 1). Ik zou alleen nooit met een echt nepmerk gaan lopen, daar zie ik het nut niet van in. Het is nep, dus voor het merk hoef je het niet te doen, als je dat zou willen, vaak is het lelijk ook, met heel opzichtig het merk er op en in 9 van de 10 gevallen is het massaproductie en laat de kwaliteit ook te wensen over. Dat lijkt me niet duurzaam en het is ook niet iets waar ik dan plezier van zou hebben.
Dank je wel voor je felicitaties, lief!
BeantwoordenVerwijderenHartelijks
Ik heb ook niks met merken, en leer mijn kinderen dat het zonde van hun geld is om daarvoor te betalen!
BeantwoordenVerwijderenIk vind de foto niettemin wel erg grappig.