de clou van een jaar frugal bloggen

De tips&tricks van echt lekker frugal leven zitten hoe langer hoe meer voor mij in het kleine.
Dat is toch wel de essentie van '' resultaat boeken " op het grote geheel.
Je ontdekt niet die ene klapper, die je op wonderbaarlijke wijze ineens op een hele andere (financiële) planeet gooit.
Het gaat enerzijds langzaam, anderzijds zie je als je achterom kijkt enorme stappen.
Het resultaat is daarbij groter dan je denkt als je beziet welke kleine dingetjes je in je dagelijkse leventje toepast.
Voor mijzelf (wie ben ik om voor een ander te spreken) is de conclusie dat je allert en gespitst moet blijven op een paar grondbeginselen. Die zitten in hoe je zelf met dingen omgaat, hoe je zelf je wensen onder de loep neemt en daar kritische vragen bij stelt. (zijn ze wel zo belangrijk? Waarom wil je dat eigenlijk? Is het resultaat wel zo vervullend als je nú denkt?)

In het begin dacht ik bij frugal leven vooral aan zo goedkoop mogelijk leven, omdat ik zo snel mogelijk niet meer wilde hoeven werken. Geen financiele zorgen hebben. Mijn huis afbetalen. Eerder met pensioen gaan. Verder dacht ik eigenlijk niet. Ik dacht bijvoorbeeld niet aan wat ik dan met die tijd zou doen. Ik joeg eigenlijk de euro's na.
Nog steeds lees ik die grote wens op de sites die ook iets doen met frugal. Hoe kan ik zo snel mogelijk rentenieren, hoe kan ik zo vlug mogelijk van mijn baan af, hoe kan ik in zo kort mogelijke tijd al met pensioen gaan.
Hele rijen met links worden je aangeboden in het engels, frans en duits die je in je vrije weekend door mag ploeteren om de bezuinig-goeroes in vooral Amerika je te laten beleren hoe je nog voor je 40e een rijkaard kan worden. Nou leuk weekend....en dan de toon in de blogs, alsof ze je moeten bekeren voor een halleluja genootschap. Het ene uitroepteken na het andere.
Verder wordt er opvallend weinig geblogd over wat er achter de voordeur aan persoonlijke vooruitgang wordt geboekt dus dat is dan wel weer jammer. Geen cijfers, geen kijkje in de keuken, geen 'gezicht' zogegezegd erbij. Heel anoniem en ja...daar heb ik een broertje dood aan, maar dat wisten jullie al ;-)
Ik bedoel daar niet mee dat ik een foto van je koppie wil hebben, maar wel wil lezen wat je eigen ideeën zijn en niet die van john johnson uit california.
Ik ben daar over aan het denken geslagen en ik kwam al behoorlijk vlot tot de conclusie dat deze dingen voor mij niet zaligmakend zijn.
Daar doe ik het niet (meer) voor zogezegd.
Gedurende de tijd dat ik gepakt ben door het gedachtengoed van frugal leven is er een ontwikkeling tot stand gekomen.
In het begin was het speuren naar de goedkoopste manier van eten, kleden, huishouden doen, energie verbruiken en zoveel mogelijk mijn bankrekening zien groeien.
Dat heeft in alle eerlijkheid ook best zijn vruchten afgeworpen en daar was ik maar wat blij mee.
Maar gaandeweg en eigenlijk vooral lezende-weg op al die blogs die zuinig leven combineerden met bewust leven en gezonder leven, ging er een lichtje op.
Het voelde niet lekker meer om mijn winkelwagentje voor nog geen 30 euro te vullen met levensmiddelen die inderdaad supergoedkoop waren, maar gezond? Meestal niet.
Het voelde niet lekker meer om kleding te kopen in winkels waarvan ik best wist dat die gemaakt waren in vage oorden en die ik voor 2 of 3 euro kon kopen als ik dan ook nog eens de opruiming afwachtte.
Maar is dat frugal?
Ik schrijf al in het 'wie ben ik' stukje  bovenin het blog dat het een ontdekkingsreis is. En dat is ook gebleken.
Boeken als low impactman, Gillian Mc Keith en Annemarie van Gaal zijn feitelijk heel verschillend maar ik merk dat ze bij mij een prima basis hebben neergelegd en dat het één het ander helemaal niet uitsluit.
Ik leef niet meer zo jachtig op zoek naar die financiele vervulling om maar niet te hoeven werken. Ik leef met meer genot omdat ik weet wat ik eet en dat dit fair en goed verbouwd is. Ik geef ook nog minder uit ook, omdat ik op maat weet in te kopen, dankzij het afbouwen van de verslaving dat ik zoveel mogelijk moest zien te kopen voor een zo klein mogelijk bedrag.
Waar gaat het over? Je kan toch niet meer op dan je maag groot is. Je kan toch niet meer aan dan de seizoenen van je vragen, je kan wel niet meer willen werken, maar wat ga je dan doen met al die vrije tijd? Want de keerzijde is dat je dan blijkbaar zo goed bij kas wilt zitten dat je de wereld rond kan reizen, dat vrijstaande huisje hebt met die heerlijke tuin waarin je altijd mag wroeten naar hartelust, dat je geen zorgen voor de dag van morgen hebt....nou dan mag je de postcodeloterij inclusief de straatprijs voor helemaal jouw alleen wel binnenslepen. En dan nog.
Misschien is het wel leuker als je kan werken op maat. Zoveel uren als jij wilt en dan nog werk waar je geen hekel aan hebt ook. Of frugal leven omdat je een gezin hebt waar je met heel je ziel en zaligheid in alle rust voor wil zorgen, zonder de druk van een betaalde baan ernaast. (want in mijn opinie is een gezin verzorgen een BAAN)
Als je dus blijkbaar leeft op maat, werkt met plezier en geniet door hier bewust van te zijn..dan héb je de hoofdprijs.
Dromen over doelen is altijd goed. Doelen stellen en daar naartoe werken is essentieel voor niet inslapen of in een sleur denderen. Je financiën goed op orde hebben is een essentieel ding.
Maar het eeuwige hijgen naar een leven zonder werk, zonder 'verplichtingen', totaal onafhankelijk zijn van wie of wat ook...voor mij heeft dat zijn greep op mij verloren. Bevrijdend!
Tevreden zijn is GRATIS. Nou als daar het hart van een frugal levensstijlert niet harder van gaat kloppen dan weet ik het ook niet meer.